Visit5

Ξεκινήσαμε από Βόλο 03.15 (02/4/2013), με το δικό μου αυτοκίνητο,3 άτομα, Βάϊος, Δημήτρης, Αντώνης.
Ο καιρός ήταν καλός, κίνηση στο δρόμο μικρή ως και καθόλου, περάσαμε την Κατερίνη με πρόγραμμα μία στάση στον Κορινό, αλλά με την κουβέντα τον προσπεράσαμε χωρίς να το καταλάβουμε, ξεχάστηκε ο καφές και συνεχίσαμε, πιάσαμε Εγνατία και στην Θεσσαλονίκη, βγήκαμε εκτός Εγνατίας χωρίς να το καταλάβουμε, αλλά με τη βοήθεια του GPS ξαναμπήκαμε και συνεχίσαμε καρφί για έξοδο Ρεντίνας. Πήραμε τον παλιό δρόμο της Ρεντίνας και στρίψαμε δεξιά για Ιερισσό, περάσαμε Ολυμπιάδα, Στρατώνι, Ιερισσός, μέσα από το όμορφο δάσος, περιοχή με τα πρόσφατα γεγονότα με τα ορυχεία χρυσού, περάσαμε Νέα Ρόδα, τη διώρυγα του Ξέρξη και φτάσαμε Ουρανούπολη 07.15 , αφήσαμε το αυτοκίνητο στο Parking και πήγαμε στο γραφείο προσκυνητών για τα Διαμονητήρια, 25€, και κατευθυνθήκαμε για εισιτήρια για το καράβι (7,5 €) και μετά για ένα καφέ, αφού υπήρχε χρόνος και κουλούρι από τον φούρνο.
Το φέρι-μποτ "Άξιον εστί" ήρθε κατά τις 8.30 και αμέσως άρχισαν να ανεβαίνουν αυτοκίνητα και προσκυνητές. Ανεβήκαμε και έφυγε 09.50. Για άλλη μια φορά μας αξίωσε η Παναγία να επισκεφτούμε το περιβόλι της, το Άγιον Όρος.
Ο ουρανός είναι συννεφιασμένος, αλλά το αεράκι είναι κρύο δεν σηκώνει να κάθεσαι έξω, οι γλάροι όπως πάντα μας συνοδεύουν, περιμένοντας να τους ρίξει κάποιος ένα ψίχουλο. Η ομορφιά του φυσικού τοπίου, το πράσινο, το ερημικό και βραχώδες, το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, συνδυάζονται αξιοθαύμαστα με τα ακίνητα μνημεία, που η ιστορία τους χάνεται πολλούς αιώνες πίσω. Αρσανάδες και μοναστήρια φαίνονται από την πλώρη. Δοχειαρίου, Ξενοφώντος, Παντελεήμονος, Ξηροποτάμου και αποβίβαση στη Δάφνη.

Η Δάφνη αποτελεί το επίνειο των Καρυών, από τις οποίες απέχει 8 χλμ.. Βρίσκεται στις δυτικές ακτές της χερσονήσου σε υψόμετρο 15 μ.. Οι επισκέπτες έρχονται με μικρά πλοιάρια από την Ουρανούπολη (διάρκεια 1.30'-2.00' ώρες) και βρίσκουν ανταπόκριση με λεωφορείο για τις Καρυές (35'), πρωτεύουσα του Αγίου Όρους. Στο λιμάνι της Δάφνης, που υπάγεται στις Μονές Σίμωνος Πέτρας και Ξηροποτάμου, υπάρχουν αποβάθρες, τελωνείο, πρακτορείο, ξενοδοχεία και Ο.Τ.Ε..
Η Δάφνη οφείλει το όνομα της στις πολλές δάφνες που φύονται στην περιοχή. Σύμφωνα όμως με μια μυθολογική εκδοχή, η Δάφνη, κόρη του αρκαδικού ποταμού Λάδωνα και της Γης, για να αποφύγει την ερωτική πρόκληση του Απόλλωνα, που την είχε ερωτευτεί, κατέφυγε στον τόπο των παρθένων του ΄΄Αθω δίνοντας το όνομα της στο λιμάνι αυτό του Αγίου Όρους, ως σύμβολο νίκης κατά της σάρκας.

Φτάσαμε 12.10, αποβίβαση και τρέχοντας κατευθυνθήκαμε προς τα Λεωφορεία που περίμεναν για Καρυές, μη τυχόν και μείνουμε απ' έξω, έμεινε και η πατατόπιττα που ήθελε να φάει ο Δημήτρης. Ξεκίνησε το Λεωφορείο, αγκομαχώντας στην ανηφόρα και στον κακοτράχαλο δρόμο, 3,5 € το εισιτήριο. Δεξιά φαινόταν ο Άθως ολίγον χιονισμένος, στις τελευταίες στροφές φάνηκαν οι Καρυές, οι χρυσοί τρούλοι του Αγίου Ανδρέα, το "Άξιον εστί" και οι πολλές σκήτες, κατεβήκαμε 13.00 στην πλατεία και περιμέναμε ποιό mini bus θα έφευγε για Ι. Μ. Βατοπαιδίου.
Ήρθε ένας οδηγός φώναξε για Βατοπαίδι και τρέξαμε να προλάβουμε, μερικοί έμειναν απ' έξω να πάρουν το επόμενο, ο Αντώνης πρόλαβε τελευταίος και κάθισε σαν συνοδηγός. Ξεκίνησε και σε 40΄φτάσαμε Βατοπαίδι, αφού έγινε μία στάση στο φυλάκιο για έλεγχο.
Μπαίνοντας αφήσαμε τα διαμονητήρια και πήγαμε στο καθολικό, όπου εκείνη τη στιγμή έγινε το σχόλασμα, εντύπωση μας έκανε το πλήθος των μοναχών, ένας μοναχός μας είπε να πάμε στην τράπεζα για φαγητό, σούπα με διάφορα λαχανικά, αλάδωτη, ελιές πράσινες, ψωμί και ένα κεσεδάκι φρουτοσαλάτα, ενώ ο αναγνώστης έλεγε διάφορες ιστορίες αγίων πατέρων.
Τελειώνοντας πήγαμε στο αρχονταρίκι, υπήρχαν πολλοί επισκέπτες, μας έκαναν καταγραφή και μας έδωσαν δωμάτιο στον 4ο όροφο και ασανσέρ παρακαλώ, πήγαμε στο δωμάτιο με 6 κρεβάτια, που ήταν σαν σοφίτα χαμηλοτάβανο και έκανε πολύ ζέστη, ξαπλώσαμε για κάνα μισάωρο, τώρα φάνηκε η κούραση από την αϋπνία, σηκωθήκαμε και πήγαμε απόδειπνο, ήταν και ο Εφραίμ ο ηγούμενος της Μονής, προσκήνυμα των αγίων λειψάνων.
Βγαίνοντας περάσαμε από την τράπεζα να ξανατσιμπήσουμε κάτι, συμπλήρωμα του προηγούμενου γεύματος και επιστρέψαμε στο δωμάτιο μήπως και μπορέσουμε να ξεκουραστούμε, λόγω της ζέστης, άνοιξα το παράθυρο, ευτυχώς άρχισε να βρέχει και να φυσά και έτσι δρόσισε λίγο.
Στις 03.30 χτύπησε η καμπάνα, σηκώθηκαν οι συγκάτοικοι και μαζί τους ο Αντώνης, που δεν ήθελε να χάσει κάτι σαν πρώτη φορά προσκυνητής, εγώ με τον Δημήτρη σηκωθήκαμε 05.30, πήγαμε για τον όρθρο που τέλειωσε 07.00, μετά είχε τράπεζα για πρωινό, τσάι, ελιές. Ανεβήκαμε στο δωμάτιο ετοιμάσαμε τα πράγματά μας και κατεβήκαμε να περιμένουμε τα Λεωφορειάκια για αναχώρηση, φύγαμε 09.00 και φτάσαμε Καρυές.
Μέχρι να πάμε Ι. Μ. Κουτλουμουσίου είχαμε χρόνο και επισκεφτήκαμε το ναό του Πρωτάτου, να προσκυνήσουμε τη θαυματουργή εικόνα του "Άξιον εστί".

Καρυές
Σε απόσταση 8 χλμ. από τη Δάφνη, στο κέντρο της χερσονήσου, σε υψόμετρο 370 μ., βρίσκονται οι Καρυές, πρωτεύουσα της αθωνικής πολιτείας. Στο κέντρο των Καρυών βρίσκεται ο Ναός του Πρωτάτου (10ου αϊ.), όπου οι τοιχογραφίες του Μανουήλ Πανσέληνου, κύριου εκπροσώπου της Μακεδονικής Σχολής, αποτελούν περίφημο αξιοθέατο (14ου αϊ.).
Στο ναό του Πρωτάτου, στο Ιερό Βήμα, φυλάσσεται η εικόνα της Θεοτόκου ή του «Άξιον Εστί», που είναι περιμετρικά αγιογραφημένη με τις αγιογραφίες των εορταζόντων Αγίων των είκοσι μονών του Αγίου Όρους. Η γιορτή της εικόνας, που είναι στις 11 Ιουνίου, λιτανεύεται και τη δεύτερη Κυριακή του Πάσχα. Η λιτανεία τότε διέρχεται από όλες τις Μονές, όπου και πραγματοποιούνται στάσεις με δεήσεις.
Κατά την παράδοση, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ υπέδειξε σε ένα μοναχό του κελιού όπου βρισκόταν η εικόνα αυτή της θεομήτορος, τον Ύμνο του Άξιον Εστί, γράφοντας τον με το δάκτυλο πάνω σε λίθινη πλάκα. Οι εικόνες του Τέμπλου είναι της Κρητικής Σχολής του 16ου αϊ. Πραγμα¬τικά αριστουργήματα αποτελούν οι τοιχογραφίες που αναπαριστούν τη Γέννηση, τη Βάπτιση, τα Εισόδια, τον Αναπεσόντα, τον Ιωάννη τον Θεολόγο με τον μαθητή του Πρόχορο κ.ά..
Κατά την παράδοση, ο Ναός κτίστηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο. Στο βυζαντινό Πύργο, που υψώνεται πλάι στο κτίριο της Ιεράς Κοινότητας, φυλάσσεται το πρώτο τυπικό του Αγίου Όρους («Τράγος») και φιλοξενείται επίσης η πλούσια σε κειμήλια βιβλιοθήκη που περιέχει 82 χειρόγραφους κώδικες, από τους οποίους οι 42 σε περγαμηνή.
Στις Καρυές, εκτός από τα κτίρια της Ιεράς Κοινότητας, της Ιεράς Επιστασίας και τον Ιερό Ναό του Πρωτάτου, βρίσκονται ακόμη 19 οικήματα, που ανήκουν στις μονές του Όρους και στα οποία διαμένουν οι αντιπρόσωποι τους στην Ιερά Κοινότητα (η Μονή Κουτλουμουσίου, που βρίσκεται άλλωστε πολύ κοντά στις Καρυές, δεν διαθέτει αντιπροσωπεία). Τα κτίρια αυτά είναι μικρά, παλιά και διώροφα. Οι Καρυές ιδρύθηκαν από τους πρώτους μοναχούς του Άθω, οι οποίοι μετέφεραν εδώ το διοικητικό τους κέντρο, από την περιοχή της διώρυγας του Ξέρξη, ονομάζοντας το Πρωτάτο από το όνομα του Πρώτου. Το όνομα Καρυές είναι μεταγενέστερο και οφείλεται, πιθανόν, στο πλήθος των λεπτοκαρυών (φουντουκιών) που φύονται στην περιοχή. Το Πρωτάτο των Καρυών, δηλ. το καθολικό των Καρυών που τιμάται στην Κοίμηση της Θεοτόκου, είναι ο αρχαιότερος ναός του Αγίου Όρους. Η θαυματουργή εικόνα "Άξιον εστίν" βρισκόταν κατά τα τέλη του Ι' αιώνα σε ένα κελί κοντά στις Καρυές που σήμερα το λένε το "Άξιον εστίν". Την μετέφεραν στο Πρωτάτο δε, λόγω ενός θαύματος που έγινε ενώ ο γέροντας του κελιού απουσίαζε σε μια αγρυπνία στο Πρωτάτο. Ο υποτακτικός του, που έμεινε μόνος στο κελί, φιλοξένησε κάποιον άγνωστο περαστικό μοναχό. Μαζί οι δύο μοναχοί έψαλλαν την ακολουθία του όρθρου της Κυριακής. Όταν λοιπόν έφθασαν τους θεομητορικούς στίχους της θ' ωδής του κανόνα (Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον..."), ο υποτακτικός μπροστά στην εικόνα της Παναγίας έψαλλε "Την Τιμιωτέραν", το γνωστό αρχαίο αυτό ύμνο του Αγίου Κοσμά του Ποιητή. Ο άγνωστος μοναχός όμως άρχισε τον ύμνο διαφορετικά, προσθέτοντας στην αρχή το άγνωστο προοίμιο "Άξιον εστίν ως αληθώς...", το οποίο προκάλεσε μεγάλο θαυμασμό στον υποτακτικό ώστε αργότερα να το ζητήσει και γραπτώς, για να μπορεί να το ψάλλει και αυτός. Επειδή όμως δε βρέθηκε χαρτί και μελάνι μέσα στο κελί, ο άγνωστος εκείνος μοναχός που ήταν ο αρχάγγελος Γαβριήλ, χάραξε τον ύμνο με το δάκτυλό του σε μια πέτρινη πλάκα και είπε ότι έτσι πρέπει να ψάλλεται στο εξής ο ύμνος αυτός από όλους τους ορθοδόξους και έγινε άφαντος.
Έτσι λοιπόν η εικόνα, μπροστά στην οποία ψάλθηκε για πρώτη φορά ο αγγελικός ύμνος "Άξιον εστίν ως αληθώς...", μεταφέρθηκε στο Πρωτάτο και καθιερώθηκε να γίνεται ετήσια πανήγυρη σε ανάμνηση του θαύματος και προς τιμή της Θεοτόκου.

Μετά αφήσαμε τα πράγματά μας σ' ένα μαγαζί και ανηφορήσαμε για τη σκήτη του Αγ. Ανδρέα, που βρήκαμε το ναό κλειστό, μεγαλοπρεπής με τις σπασμένες καμπάνες στο κιόσκι.
Έξω από το προαύλιο στην Αθωνιάδα Εκκλησιαστική σχολή οι μαθητές έπαιζαν μπάσκετ. Επιστρέψαμε, πήραμε τα σακίδια και κατηφορίσαμε για Κουτλουμούσι, περνώντας από το φούρνο που ξεφούρνιζε εκείνη τη στιγμή τα μοσχομυριστά καρβέλια, πήραμε κουλούρι και χορτόπιτα και τρώγοντας φτάσαμε στην Ι. Μ. Κουτλουμουσίου 10.30, που είχε λειτουργία, μπήκαμε στο καθολικό, ανάψαμε κερί, προσκυνήσαμε και τέλειωσε 12.00, μετά πήγαμε τράπεζα με φακές αλάδωτες, ελιές, σαλάτα, μήλο.
Μετά στο αρχονταρίκι, καταγραφή και μας έδωσαν δωμάτιο, ξαπλώσαμε κάνα 2ωρο και μετά υπήρχε χρόνος για περίπατο στα πέριξ της μονής, σε μία σκήτη ένας μοναχός κλάδευε μία κληματαριά, τον πιάσαμε κουβέντα, πέρασε η ώρα και 17.30 - 18.30 πήγαμε απόδειπνο, μετά είχε τράπεζα μόνο για τους επισκέπτες και πάλι φακές, ελιές, μήλο.
Στις 19.30 είχε κατήχηση και συζήτηση με ένα μοναχό. Ήρθε η ώρα για ύπνο και στις 03.00 χτύπησε η καμπάνα για τον όρθρο, ο Αντώνης σηκώθηκε σαν στρατιώτης, εμείς σηκωθήκαμε 04.00 και πήγαμε μέχρι 05.30 που σχόλασε, επιστρέψαμε στο δωμάτιο μη έχοντας τι άλλο να κάνουμε, μέχρι ν' ανοίξει το αρχονταρίκι στις 08.00, εκεί φτιάξαμε μόνοι μας τα καφεδάκια μας, λουκουμάκια, είχαμε και μια κατήχηση από έναν πολύξερο και αναχωρήσαμε για τις Καρυές, περνώντας υποχρεωτικά από τον φούρνο να τον τιμήσουμε με πρασσόπιτες, φτάσαμε στην πλατεία, περιήγηση στα μαγαζιά, ώσπου ήρθε το Λεωφορειάκι για Δάφνη και ανεβήκαμε. Κατεβήκαμε στη στάση για Ι. Μ. Ξηροποτάμου, περπατώντας περάσαμε το φυλάκιο εισόδου, πλακοστρωμένος δρόμος, όπως και η κεντρική είσοδος, ανακαινισμένα τα πάντα σε σχέσει με την πριν 8 χρόνια επίσκεψή μου. Μέχρι να ανοίξουν και νάρθει ο αρχοντάρης 10.30 βγήκαμε στο κιόσκι να περάσει η ώρα, η Δάφνη φαινόταν κάτω μεσ' την ήσυχη θάλασσα, δίπλα στα περιβόλια 2 εργάτες φυτεύανε πατάτες.
Ήρθε ο αρχοντάρης μας φώναξε, του δώσαμε τα διαμονητήρια, ήρθαν άλλοι 5 επισκέπτες και μας είπε να αφήσουμε τα πράγματά μας και να πάμε εκκλησία μέχρι 12.30 που τέλειωσε, μετά κατευθείαν τράπεζα, με πρασσόρυζο, ταραμοσαλάτα, χαλβά, ελιές, πορτοκάλι, με τον αναγνώστη να διηγείται το περιστατικό με το νέο μοναχό που πέταξε την παλιά σκούπα, ενώ το σκουπόξυλο ήταν χρήσιμο και τον έκανε σύσταση ο γέροντας.
Τελειώνοντας μας οδήγησε στο 5κλινο δωμάτιο με 2 άλλους, ξεκούραση και στις 15.00 σηκωθήκαμε και πήγαμε στο κιόσκι για καφέ, κουβέντα, ήταν και ένας νεαρός Κύπριος που ήρθε να προσκυνήσει. Στις 18.00-19.00 ήταν το απόδειπνο με προσκύνημα των αγίων λειψάνων, μετά μας πήγαν στο κυλικείο να τσιμπήσουμε κάτι, οι μοναχοί λόγω νηστείας δεν τρώνε, ένα κυλικείο, νέο, με ωραία κουζίνα, ψυγεία, ντουλάπια, τραπέζια, ότι καλλίτερο, σερβιριστήκαμε μόνοι μας, ψωμί, μαρμελάδα, ελιές, φρούτο, γλυκό, τσάι.
Μετά περίπατο στα πέριξ, καθίσαμε στο μπαλκόνι για αγνάντεμα, επίσκεψη στη βιβλιοθήκη και κατά τις 22.00 ύπνο.
Στις 04.05 χτύπησε η καμπάνα και ο Αντώνης σηκώθηκε κανονικά εμείς σηκωθήκαμε 05.00 και πήγαμε, σχόλασε 06.40 και μη έχοντας κάτι άλλο να κάνουμε περάσαμε την ώρα μας στην βιβλιοθήκη μέχρι στις 08.00 που άνοιξε το κυλικείο για πρωινό.
Αναχωρήσαμε 08.30 και πήραμε το μονοπάτι κατηφορίζοντας για Δάφνη και μετά από 50΄ φτάσαμε ολίγον καταϊδρωμένοι, ο Δημήτρης πήγε για εισιτήρια για το καράβι των 12.10 αλλά βρήκε κενές θέσεις με το ταχύπλοο 12,50€ και έτσι φύγαμε 10.00 και φτάσαμε Ουρανούπολη σε 55΄, πήραμε το αυτοκίνητο από το πάρκιν 14,20€ , και αναχωρήσαμε για Βόλο με μία στάση Κορινό και φτάσαμε 15.30.