Visit10

Ήταν να αναχωρήσουμε στις 20 Απρ. 2024 Σάββατο πρωί, αλλά λόγω βροχής και ανέμων, ακυρώσαμε την 1η μέρα την επίσκεψη στην Ι.Μ.Δοχειαρίου.
Και στον πρωινό καφέ αποφασίσαμε να αναχωρήσουμε το απόγευμα του Σαββάτου με μια διανυκτέρευση στην Ουρανούπολη.
Και έτσι αναχωρήσαμε το Σάββατο 20 Απρ. 2024 απόγευμα στις 16.00.
Ο Αντώνης με το αυτοκίνητο του με παρέα τον Γιάννη, Δημήτρη και Βάιο ξεκινήσαμε για το ταξίδι προς το Άγιο Όρος.
Ο καιρός καλός, λιακάδα, παράκαμψη Κατερίνη λόγω έργων, μπαίνουμε Εγνατία και στο ύψος του ΤΙΤΑΝΑ πάλι μπέρδεμα, βγαίνουμε πάλι έξοδο, παρόλο το GPS, ξαναμπαίνουμε και μετά ομαλά μέσω Ρεντίνας, Σταυρού, Ιερισσού με μια μικρή στάση Στάγιρα στο δρόμο, φτάσαμε κατά τις 19.30 Ουρανούπολη, πάρκιν και πάμε στην πανσιόν που είχαμε κλείσει δωμάτιο 73,50 €.
Αφήνουμε τα σακίδια και κατεβαίνουμε για φαγητό, καλαμαράκια, ριζότο-μύδια, σαλάτες, κρασί, 70€.
Φάγαμε καλά, μετά ένα περίπατο, όπου άρχισε να ψιχαλίζει και βιαστικά στο δωμάτιο, ψιλοκουβέντα και η βροχή, αέρας, βροντές, δυνάμωσαν και κράτησε όλη τη νύχτα.
Ευτυχώς το πρωί ηρέμησε ο καιρός και το καράβι θα αναχωρούσε. Σηκωθήκαμε, μαζέψαμε τα πράγματα και φεύγουμε για διαμονητήρια και εισιτήρια.
Στο δρόμο σταματάμε σ' ένα κατάστημα για ψώνια, κομποσκοίνια, εικόνες, λιβάνια, να τα έχουμε έτοιμα το απόγευμα να τα ευλογήσει ο γέροντας στο προσκύνημα των αγίων λειψάνων.
Διαμονητήρια 25€ και εκεί ήταν οι περισσότεροι Βούλγαροι και Ρουμάνοι, μετά εισιτήρια 9,50€ με την Παναγία Εγγυήτρια για Ι.Μ.Ξενοφώντος.
Και μετά καφεδάκι περιμένοντας το καράβι, έβγαλε ο Αντώνης φανουρόπιτα, ο Γιάννης ελιόψωμο, γιατί φαγητό θα είχε απόγευμα.
Ήρθε η Παναγία Εγγυήτρια ανεβήκαμε, βρήκαμε ένα τραπεζάκι μπροστά στη τζαμαρία να χαζεύουμε τους γλάρους, φωτογραφίες.
Γέμισε το καράβι, με πολλούς Βούλγαρους και Ρουμάνους.
Πάλι μας αξίωσε η Παναγία να κάνουμε αυτό το προσκύνημα και εκεί που έλεγα πως το περσυνό θα ήταν και το τελευταίο, κάτι μέσα μου με έσπρωξε να προγραμματίσω και πάλι φέτος ένα νέο προσκύνημα στο Άγιο όρος.
Και εκεί που ο καιρός τις προηγούμενες μέρες ήταν καλός, μας τα χάλασε από την παραμονή που θα φεύγαμε και μας φόβισε μη τυχόν και το ακυρώσουμε.
Ξεκίνησε το καράβι 09.45, με στάσεις αρσανάς Γιοβάνζα-μονής Χαλανδρίου, αρσανάς μονής Ζωγράφου, Κονσταμονίτου, μονή Δοχειαρίου και μετά μονή Ξενοφώντος που κατεβαίνουμε 11.30.
Περπατώντας μέσα από τον στεγνό χείμαρρο, άλλοι απ' την γέφυρα, φτάνουμε στη μονή και κατ' ευθείαν στο αρχονταρίκι, νερό, λουκουμάκι και καφέ, τσίπουρο δεν είχε.
Καταγράψαμε τα διαμονητήρια στο βιβλίο, ήρθε ο αρχοντάρης και μας πήγε σ' ένα δωμάτιο με 4 κρεβάτια, λίγο στριμωγμένα, τα σεντόνια φαινόταν χρησιμοποιημένα.
Βγήκαμε για μια περιήγηση, επίσκεψη και προσκύνημα στο καθολικό του Αγίου Γεωργίου, μεγαλοπρεπής ναός, γεμάτος σκαλωσιές για συντήρηση. Ήταν εκεί κι ένας μοναχός που μας έκανε μια ιστορική ξενάγηση της μονής, των εικόνων της Παναγίας Οδηγήτριας και του Αγίου Γεωργίου.

Μονή Ξενοφώντος
Είναι αφιερωμένη στον Άγιο Μεγαλομάρτυρα Γεώργιο τον τροπαιοφόρο.
Σύμφωνα με την προφορική παράδοση, στον σημερινό χώρο της Μονής, προϋπήρχε μικρό μονύδριο του Αγίου Δημητρίου, του οποίου σώζεται μέχρι σήμερα ναίσκος, που ανήγειρε ο Όσιος Ξενοφών ο συγκλητικός.
Στα τέλη του 10ου αιώνα, προ του έτους 998, με την θαυμαστή δια θαλάσσης έλευση της εικόνας του Αγίου Γεωργίου, κτίστηκε προς τιμήν του το παλαιό Καθολικό της Μονής, από τον πρώτο Ηγούμενο Ξενοφώντα, από τον οποίο έλαβε την επωνυμία της.
Η Μονή Ξενοφώντος είναι 16η στην ιεραρχία των Αγιορείτικων μονών. Έχει δυο Καθολικά, τιμώμενα στον Άγιο Γεώργιο.
Στο νέο Καθολικό φυλάσσονται επίσης δυο ψηφιδωτές εικόνες του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Γεωργίου του 13ου αιώνα και η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Οδηγήτριας, αντίγραφο της εικόνας που καταστράφηκε στο μοναστήρι της Χώρας κατά την Άλωση την Κωνσταντινούπολης.
Ευλογία μεγίστη για την Μονή και τους προσκυνητές, αποτελεί η παρουσία των δύο εφεστίων θαυματουργών εικόνων, του Αγίου Γεωργίου του τροπαιοφόρου, 9ου αι., και της Παναγίας της Οδηγήτριας, 14ου αι., στο κέντρο του νέου Καθολικού.
Η εικόνα του Αγίου Γεωργίου βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη, κατά την εποχή της εικονομαχίας, οι διώκτες των εικόνων, αφού την έρριψαν στην φωτιά, και έμεινε ανέπαφη, την τραυμάτισαν με ξίφος στο πρόσωπο, απ' όπου έρρευσε αίμα που κατέπληξε τους εικονομάχους. Τελικά, την έρριψαν στην θάλασσα, και με θαυμαστό τρόπο έφθασε στην Μονή μας τον 10ο αι., και προς τιμήν του Αγίου, η Μονή έλαβε το όνομά του.
Στο σκευοφυλάκιο φυλάσσονται αρκετές φορητές εικόνες, σταυροί, λειτουργικά αντικείμενα, ιερά λείψανα, άμφια και ένα κομμάτι του Τίμιου Ξύλου. Μεταξύ των κειμηλίων είναι και η εικόνα της Μεταμορφώσεως φτιαγμένη από κηρομαστίχα.
Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής είναι ο Αρχιμανδρίτης Αλέξιος Ξενοφωντινός.

Μετά ξαναγυρίσαμε στο δωμάτιο για λίγη ξεκούραση, στρώσαμε τα δικά μας σεντόνια και κοιμηθήκαμε λίγο.
Σηκωθήκαμε για απόδειπνο 17.00, γέμισε ο ναός προσκυνητές, οι μοναχοί να ψέλνουν, να προσκυνάνε. Προσκύνημα των αγίων λειψάνων με ευλογία των δώρων μας.
Μετά είχε τράπεζα, πλούσιο μενού, σούπα μανέστρα-φακές-ψιλό χταποδάκι, πιλάφι μύδια, ταραμοσαλάτα, πατάτες τηγανητές, καλαμαράκια τηγανητά και πολύ ψωμί.
Μετά είχε πάλι λειτουργία στον πρόναο.
Εν τω μεταξύ άρχισε να βρέχει, πάμε στο δωμάτιο, ένοιωθες το κρύο και την πέσαμε για ύπνο, ακούγαμε όλη τη νύχτα τη βροχή, τις βροντές και το κύμα που έσκαγε.
Το πρόγραμμα ήταν 03.00-05.00 όρθος, μας πήρε ο ύπνος, παρ' όλο το ροχαλητό του Γιάννη, σαν φορτηγό που ανάβαινε την ανηφόρα. Ξύπνησα 04.15 και φώναξα και τους ξύπνησα όλους, ντυθήκαμε βιαστικά να προλάβουμε έστω και λίγο, ο Γιάννης έβαλε τα καλά του ρούχα σαν Κυριακή. Μπαίνουμε μέσα στον σκοτεινό ναό και μετά από λίγο σχόλασε.
Μη έχοντας να κάνουμε κάτι άλλο, ήταν και νύχτα πάμε δωμάτιο και ξαναπέφτουμε για λίγο ύπνο μέχρι στις 08.00.
Ο αέρας, το ψιλόβροχο και το κύμα συνέχιζαν.
Σηκωθήκαμε κατά τις 07.30 και πήγαμε στο ναό από τους πρώτους. Προσκυνήσαμε όλες τις εικόνες, έξω την Παναγία Παραμυθία και τις ψηφιδωτές εικόνες των Αγίων Δημητρίου και Γεωργίου και μέσα τις εικόνες Παναγία Οδηγήτρια και Αγίου Γεωργίου. Σιγά σιγά γέμισε ο ναός, τέλειωσε 10.30, μετά είχε τράπεζα με λιτό φαγητό, φασολάδα, ελιές, χαλβάς, ψωμί.
Ο καιρός έστρωσε, η θάλασσα ηρέμισε, αλλά οι προγνώσεις που κοιτούσε συνέχεια ο Γιάννης έλεγαν πως από το βράδυ και την επόμενη θα ήταν πιο άσχημα με καταιγίδες, αυτό μας φόβισε και πήραμε την απόφαση να αναχωρήσουμε και να ακυρώσουμε την επίσκεψη της 3ης ημέρας στην Ι.Μ.Αγίου Παύλου.
Μια και είχαμε περιθώριο μέχρι να περάσει το καράβι 13.00, θα κάναμε μια επίσκεψη στην κοντινή μονή Δοχειαρίου για προσκύνημα την εικόνα της Παναγίας Γοργουπηκόου που ήθελε ο Γιάννης και θα παίρναμε το καράβι από εκεί. Ο Δημήτρης και ο Αντώνης είχαν πρόβλημα με το περπάτημα και δεν θα ερχόντουσαν, αποφασίσαμε να πάμε οι δυό μας.
Το μονοπάτι στην αρχή ήταν δίπλα στη θάλασσα με χαλίκια, συναντάς το αγίασμα του Αγίου Γεωργίου, κατεβήκαμε για προσκύνημα, φωτογραφίες και μετά το μονοπάτι ανέβαινε, πότε χώμα, πότε πέτρες, ανηφόρα λίγη και κουραστική, μετά λίγο κατηφορική, μετά πάλι λίγη ανηφόρα και μετά κατηφορική μέχρι το χείμαρρο και το πρώτο εκκλησάκι της μονής Δοχειαρίου, μετά είναι η ανηφόρα με τον πλακόστρωτο δρόμο και φτάνεις στην είσοδο της μονής, κάναμε 30 λεπτά ακριβώς με την στάση στο αγίασμα του Αγίου Γεωργίου.

Η ιστορία πίσω από τη Θαυματουργή Εικόνα του Αγίου Γεωργίου
Πώς σώθηκε η εικόνα από τους εικονομάχους
Την εποχή της Εικονομαχίας στην Κωνσταντινούπολη, οι εικονομάχοι δρούσαν ενάντια στις ιερές εικόνες και προσπαθούσαν να απαλλαγούν από αυτές, ρίχνοντάς τες στη φωτιά.
Μόλις βρήκαν την εικόνα του Αγίου Γεωργίου, προσπάθησαν να την καταστρέψουν με τον ίδιο τρόπο, χωρίς όμως κάποιο αποτέλεσμα.
Το θαύμα της εικόνας στη φωτιά
Οι εικονομάχοι έριξαν την εικόνα στις φλόγες, όμως αυτή παρέμεινε αναλλοίωτη, με ελάχιστες μόνο φθορές στα ενδύματα του Αγίου Γεωργίου. Τότε, ένας υπηρέτης του βασιλιά μαχαίρωσε την εικόνα στο σημείο που βρισκόταν το πηγούνι του Αγίου και αμέσως άρχισε να ρέει αίμα! Οι αιρετικοί έμειναν άναυδοι από αυτό το γεγονός και φοβισμένοι παράτησαν την εικόνα και εξαφανίστηκαν.
Την ίδια στιγμή, ένας ευσεβής χριστιανός βρήκε την εικόνα του Αγίου Γεωργίου και προσευχήθηκε για την ασφαλή διέλευσή της μέσω της θάλασσας.
Κατά τη διάρκεια της προσευχής του, τα λόγια του πιστού ήταν τα εξής: «Μεγαλομάρτυρα του Χριστού Τροπαιοφόρε Γεώργιε, Συ ο οποίος και στη ζωή αλλά και μετά θάνατον έκαμες τόσα πολλά θαύματα και που μόλις τώρα άφησες άφλεκτον την αγία σου εικόνα, διεφύλαξε και τώρα αυτήν και από την θάλασσα και μετέφερέ την όπου συ γνωρίζεις και επιθυμείς προς δόξαν του Θεού μας».
Με αυτά τα λόγια, ο χριστιανός έριξε την εικόνα στη θάλασσα.
Πώς έφθασε η εικόνα στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος
Η ιερή εικόνα του Αγίου Γεωργίου έφτασε με θεία Πρόνοια τον 10ο αιώνα στην όχθη της Ιεράς Μονής Ξενοφώντος στο Άγιον Όρος.
Στο σημείο που βρέθηκε η θαυματουργή εικόνα, στην άκρη της παραλίας δίπλα σε έναν βράχο, προϋπήρχε το Μονύδριο του Μεγαλομάρτυρα Αγίου Δημητρίου, όπου περισώζεται ως τις μέρες μας μικρός ναΐσκος που ανήγειρε ο Όσιος Ξενοφών.
Εκεί τοποθετήθηκε αρχικά η ιερή εικόνα του Αγίου Γεωργίου. Λέγεται πως όταν ο Όσιος Ξενοφών αντίκρισε την εικόνα να επιπλέει στη θάλασσα, έχτισε με δικά του έξοδα το παλαιό Καθολικό της Μονής προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου και από τότε ο Άγιος θεωρείται προστάτης της Μονής Ξενοφώντος.
Το Αγίασμα του Αγίου Γεωργίου με τις θεραπευτικές ιδιότητες
Γιατί ονομάστηκε 'Δυσουρίτης'
Στο σημείο που βρέθηκε η θαυματουργή εικόνα ρέει μέχρι σήμερα ιαματικό όξινο νερό.
Σύμφωνα με την παράδοση, πρόκειται για το αγίασμα του Αγίου Γεωργίου που έχει θεραπευτικές ιδιότητες για παθήσεις των νεφρών, της χολής και την ασθένεια της δυσουρίας.
Έτσι, ο Άγιος Γεώργιος έλαβε το προσωνύμιο 'Δυσουρίτης'.
Σήμερα η θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου είναι τοποθετημένη στον μεγάλο Ναό του Αγίου Γεωργίου στον κίονα που βρίσκεται ανατολικά.
Η αγία εικόνα απεικονίζει ολόσωμο τον Άγιο Γεώργιο, καθώς και την πληγή στο πηγούνι του με αίμα, ως ένδειξη του θαύματος που συνέβη αιώνες πριν.

Καθίσαμε λίγο στο κιόσκι να ξεϊδρώσουμε και μπήκαμε μέσα, ο ναός ήταν κλειστός, στην εικόνα της Παναγίας Γοργουπηκόου μας άνοιξε ένας μοναχός να προσκυνήσουμε, μετά άνοιξε και η έκθεση, ψωνίσαμε και μετά πήγαμε στο αρχονταρίκι δώσαμε τα δώρα μας, λουκούμια και καφέ, μας έφτιαξε καφέ το καλογεροπαίδι, ξεκουραστήκαμε και φύγαμε.
Κατεβήκαμε στον αρσανά και περιμέναμε την Παναγία Εγγυήτρια να περάσει να μας πάρει. Ήρθε στις 13.00 ανεβήκαμε, συναντήσαμε την υπόλοιπη παρέα, πήραμε ένα καφέ και πατατόπιτα να πάρουμε δυνάμεις για την επιστροφή.
Στη διαδρομή οι γλάροι μας συντρόφευαν περιμένοντας να αρπάξουν στον αέρα κάτι που τους πετούσαν οι επιβάτες.
Κατεβαίνουμε και κατ ευθείαν στο πάρκιν, αυτοκίνητο και 15.00 φεύγουμε από Ουρανούπολη. Στο δρόμο ο Γιάννης πείνασε και κάνουμε μια στάση στο Σταυρό, πήρε μια πρασόπιτα την έφαγε και φύγαμε ολοταχώς για Βόλο χωρίς άλλη στάση.
Με τη βενζίνη και τις διανομές φτάσαμε 19.30, διαδρομή 4.30.

Ο κανονικός τρόπος να κλείσεις ημερομηνία επίσκεψης στο Άγιον Όρος είναι, πριν ένα μήνα ακριβώς παίρνεις τηλ. 2310252575, γραφείο Θεσσαλονίκης και κλείνεις ημερομηνία εισόδου με όλα τα στοιχεία και τα άτομα.
Και μετά επικοινωνείς με τις μονές που επιθυμείς να επισκεφτείς με τηλέφωνο ή με email και που μπορεί να σε δέχονται ή να μην μπορούν και το πρόγραμμα να μην μπορεί να ρυθμιστεί και να αναγκαστείς να βρεις μακρινές και μη βολικές μονές, η μία με την άλλη και θα σε πιέζει και η ημερομηνία εισόδου που έκλεισες.
Φέτος το έκανα ανάποδα, άρχισα να επικοινωνώ πρώτα πριν 2 μήνες περίπου, με τις μονές που ήθελα να επισκεφτούμε και έκανα το πρόγραμμα, ανάλογα με ποιες μας δέχονται και να ήταν κοντινές και βολικές.
Και μετά πήρα τηλ. στον ένα μήνα ακριβώς, γιατί πριν ένα μήνα δεν δέχονται και έκλεισα ημερομηνία εισόδου.